有人来问法,就说:你不会,走。人们都嘲笑他---蕴空常忠禅师悟道因缘(连载015)
<p><span style="color: rgb(0, 82, 255);">编辑:</span></p><span style="color: rgb(0, 82, 255);">上次讲的是慧经禅师,这次讲的是他的师父常忠禅师。</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);">常忠禅师是江西人,</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);text-indent: 2em;">出家前,喜欢讲王阳明的良知之学。</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);"> ---清风(善清)</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);"></span><p style="text-align: center;"></p><p> </p><p><span><b><font size="5">蕴空常忠禅师悟道因缘</font></b></span></p><p>建昌(今江西永修)廪山蕴空常忠禅师,北京宗镜小山宗书禅师之法嗣。常忠禅师<span style="color: rgb(255, 0, 0);">出家前,曾一度专讲姚江王阳明致良知之学</span>。一日,常忠禅师客游镇江鹤林,偶然遇见一位中州僧人,号曰古溪,相谈甚欢,遂从之出家。后奉师命,游方参学,遍历禅席。嘉庆四十三年(1564),常忠禅师前往中州少室山,礼谒宗书禅师。</p><p> 初至少室,宗书禅师便问:“来为何事?”</p><p> 常忠禅师道:“为生死求出离法。”</p><p> 宗书禅师道:“生死在何处,要你出离?”</p><p> 常忠禅师被问得无言以对。</p><p> 宗书禅师道:“且去,务下著。”</p><p> 于是,常忠禅师便留在宗书禅师座下参学。</p><p> 一日,常忠禅师问宗书禅师:“如何得见性成佛?”</p><p> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">宗书禅师道:</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">“你吃饭也未?</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”</span></p><p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> 常忠禅师道:</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">“已吃了。</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”</span></p><p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> 宗书禅师道:</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">“舌在你口里,还见么?</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”</span></p><p> 常忠禅师仍然不能自肯,又问:“毕竟如何得成佛?”</p><p> 宗书禅师道:“佛是干屎橛,汝咬得破么?”</p><p> 常忠禅师不明其旨,准备进一步拟问。</p><p> 宗书禅师连忙摇手说道:“不是!不是!”</p><p> 常忠禅师心里非常迷惑,不得已,只好辞别宗书禅师,遍访诸方名宿。</p><p> 参学既久,一日,常忠禅师对宗书禅师的开示,恍然有省。于是他又重新返回少室山。</p><p> 刚进山门,恰逢宗书禅师向外走,准备前往地方。常忠禅师连忙迎上前,问道:“达摩面壁在甚么处?”</p><p> 宗书禅师指着前方,说道:“阿那青黯黯处。”</p><p> 常忠禅师道:“东指西话作么?”</p><p> 宗书禅师道:“南方杜撰禅和,如麻似粟。”</p><p> 常忠禅师道:“切忌魔魅人家男女。”</p><p> 宗书禅师一听,拈起拄杖便打。</p><p> 常忠禅师便礼拜。</p><p> 宗书禅师于是偕同常忠禅师重新返回寺院。</p><p> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">宗书禅师晚年辞去少林寺住持之职,移住北京宗镜。</span>常忠禅师亦随而前往,服勤三载,深得宗门玄旨。</p><p> 宗书禅师每次勘验他,常忠禅师皆临机不让,应对无滞。后来,常忠禅师辞归建昌,隐于从姑山。临行前,宗书禅师以偈相赠云:</p><p> “宗镜门下万株松,长年占断白云封。</p><p> 人间未许闲相识,一枝迸出笑春风。”</p><p> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">在从姑山,常忠禅师终日危坐,寡言少语。</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">偶或有人前来问法,常忠禅师便摇手,</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);">说道:</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);">“汝不会,去</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">。</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”或有人请益道:</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">“师且为我说看。</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”常忠禅师便道:</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">“这岂不是不会?</span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">”</span><span style="color: rgb(0, 82, 255);">人们不明其旨,都嘲笑他。</span></p><p> 常忠禅师曾经来到覆船山,瞻礼绍隆禅师的故居,于箫曲峰静室的墙壁上,题诗云:</p><p> “覆却船兮赚雪峰,渠无生死太空空。</p><p> 玉箫声断千山冷,谁听猿啼夜月中。”</p><p> 常忠禅师晚年结茅于旴江城附近的廪山,不与人来往,进间长达二十余年。附近的士绅故人,每次前往探望,常忠禅师唯黑然静坐而已。</p><p> 常忠禅师生平言行缜密,如美玉在璞,非有真为法人,拒而不见。每次听见有人谈论“某于何处有所省悟,何处有证入”,常忠禅师便勃然大怒,呵斥道:“汝何所见,敢以此证据人耶?打破大明国,寻不出几个人能真参实究在。你敢作大妄语,以未悟谓悟,未证谓证耶?”其耿介若此。</p><p> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">常忠禅师座下弟子最著名者当推无明慧经。</span></p>
页:
[1]